Unnar Stefánsson – minning

Í dag kvaddi ég samstarfsfélaga minn til ríflega 20 ára, Unnar Stefánsson.

Þegar ég kom til starfa hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga árið 1991 hitti ég Unnar í fyrsta sinn. Hann kom fyrir eins og virðulegur eldri maður (57 ára, fæddur 1934), litlu yngri en foreldrar mínir. Okkur varð fljótt vel til vina, en eins og gengur átti skapkona eins og ég ekki auðvelt með að samþykkja það að þurfa að ljósrita 600 eintök af ræðu formanns sambandsins upp á nýtt því Unnar fann í henni eina stafsetningarvillu. Í kringum fulltrúaráðsfundi og fjármálaráðstefnu, þegar fjölritun var sem mest, höfðum við því vit á því að vera ekki að þvælast mikið fyrir hvort öðru.
Unnar var mikill gleðimaður og fús að taka þátt í öllu því sem yngri starfsmenn tóku sér fyrir hendur. Lengst lifir náttfatapartíið í Edinborg þar sem hann mætti í glæsilegum náttfötum og skemmti sér og okkur konunglega.
Unnar ÁTTI tímaritið Sveitarstjórnarmál með húð og hári, hann var þar einvaldur, tók viðtölin, skrifaði fréttirnar og gaf alltaf út 12 tbl. á ári (þó nokkur síðustu eintökin hafi komið út ári eftir en ártal þeirra gáfu til kynna). Reglulega kom hann til okkar stúlknanna á sambandinu og bar undir okkur litapallettu, hvaða litur ætti að prýða Sveitarstjórnarmál þetta árið? Við völdum og hann valdi eitthvað annað!
Hann var nýjungagjarn og tileinkaði sér tölvutækni eftir fremsta megni. Mér er sagt að hann hafi verið fyrstur á skrifstofu sambandsins til að vera með handfrjálsan síma. Þá var hann að taka viðtal fyrir tímaritið og var orðinn þreyttur að halda símtólinu við eyrað með öxlinni. Hóaði hann þá í Lúðvík samstarfsmann okkar og bað hann um að festa símtólið við höfuðið á sér með límbandi. Þannig tók hann viðtalið og náði að skrá það samtímis á lyklaborðið.
Þrátt fyrir nærri 30 ára aldursmun á okkur Unnari var hann vinur minn. Mér þótti vænt um hann og hann kenndi mér ansi margt, s.s. að vanda mig við hið ritaða mál. Lesa vel yfir stafsetningu og senda ekki frá mér nema vandlega vel yfirlesinn texta. Í amstri dagsins og hraða nútímans hefur þetta stundum verið mér ofraun, en ég reyni.
Takk fyrir samfylgdina kæri Unnar. Innilegar samúðarkveðjur sendi ég Maríu konu hans, börnum og barnabörnum. Genginn er góður maður.

ps. Hér má finna texta sem ég samdi Unnari til heiðurs á 60 ára afmælisdegi hans og finnst mér textinn lýsa ágætlega lífshlaupi hans.